فلوراید در دندانپزشکی
فلوراید در دندانپزشکی : استفاده، مقدار مصرف و خطرات احتمالی
چکیده مطلب
فلوئورید درمانی به استفاده از فلوراید برای دندان ها می گویند که می تواند هم به صورت موضعی انجام شود یا اینکه به صورت منظم و سیستماتیک صورت گیرد، که به منظور محافظت از دندان ها در برابر پوسیدگی انجام می شود. شواهد گسترده ای اثبات کرده اند که خمیردندان های حاوی فلوراید و فلوریداسیون آب پوسیدگی های دندان را کاهش می دهد.
فلوراید و فلوریداسیون آب در دندانپزشکی به عنوان یکی از 10 اقدامات مهم بهداشت عمومی قرن بیستم طبقه بندی شدند. در این مقاله به طور مختصر به مواردی همچون مسئله فلوراید در دندانپزشکی، استفاده و مقدار مصرف آن و خطرات احتمالی ناشی از مصرف فلوراید بیش از اندازه، پرداخته شده است.
تاریخچه
در سال 1901، هنگامی که دکتر فردریک مکِی عمل دندانپزشکی خود را در کلرادو اسپرینگز، ایالات متحده آمریکا آغاز کرد، متوجه شد که بسیاری از بیماران وی رنگ قهوه ای مرموزی بر روی دندان های خود دارند، وی 30 سال این موضوع را مورد بررسی قرار داد و به طور حیرت انگیزی متوجه شد، دندان هایی که به طور مرموزی لکه دار هستند، عاری از هرگونه پوسیدگی دندان می باشند و او کوشید تا آب آشامیدنی را به عنوان علت این پدیده عجیب تعیین کند.
در سال 1931، دکتر ترندلی دین ، دندانپزشکی که برای خدمات عمومی ایالات متحده کار می کرد، در حال مطالعه در مورد اثرات مضر فلوراید بود، و در سال 1950، او نشان داد که فلوراید درمانی، در مقادیر کم، فواید زیادی دارد و این فواید با عوارض هایی جانبی که به موجب آن لکه دار کردن مینای دندان ( رگه دار کردن دندانها)، همراه است، که بعداً به عنوان " فلوروزیس " شناخته شد.
در آن زمان، دین اظهار داشت که غلظت منابع فلوراید موجود در آب به طوری که تقریبا 1 میلی گرم در لیتر یا 1 قسمت در میلیون (1 پی پی ام) (تقریبا معادل یک دانه نمک در گالن آب) باشد، با کاهش سوراخ شدگی های دندان، به طور قابل ملاحظه ای همراه خواهد بود.
در مورد سلامت فلوراید در واقع بحث بسیاری شده است. این یکی از گسترده ترین اقدامات بهداشتی است که مورد بررسی قرار گرفته است. آنچه می توان گفت این است که میزان شواهد نشان می دهد که فلوراید در صورت استفاده صحیح، مسیری ایمن و مؤثر را برای سلامت بهتر دندان ارائه می دهد.
بیماری های دندانپزشکی و دهان از مشکلات مهم بهداشت عمومی هستند: درد، ناتوانی و نقص ناشی از آنها، بسیار شایع است و هزینه های درمان نیز یک مشکل اساسی است. یکی از مؤثرترین عناصر در جلوگیری از پوسیدگی دندان، فلوراید است. فلوراید میزان بروز پوسیدگی دندان را کاهش می دهد و پیشرفت آن را کند و یا برعکس می کند.
فلوراید طی 80 سال گذشته در کاهش پوسیدگی های دندانی کمک شایانی کرده است. فلورین ( اف ) عنصری از خانواده هالوژن است که شامل کلر، برم و ید نیز می باشد. فلورین ترکیباتی معدنی و آلی را با نام فلوراید، تشکیل می دهد.
موجودات زنده عمدتا از طریق غذا و آب در معرض فلورایدهای معدنی قرار می گیرند. مهمترین فلورایدهای معدنی شامل هیدروژن فلوراید، کلسیم فلوراید و سدیم فلوراید می شوند.
فلوراید در پیشگیری از پوسیدگی دندان چگونه عمل می کند؟
در اینجا سه نظریه غالب است:
اول اینکه فلوراید در کریستالهای هیدروکسی آپاتیت دندانها وارد می شود و آنها را در برابر حمله اسید مقاوم تر می کند.
دوم اینکه وجود بزاق دهان باعث تقویت امکان تشخیص ضایعات پوسیدگی اولیه دندان می شود.
( ضایعه پوسیدگی اولیه چیست؟ اولین علامت پوسیدگی دندان، ظهور یک لکه سفید بر روی سطح دندان می باشد، که نشانگر دمینرال ( دمینرالیزاسیون ) شدن مینای دندان است، به این لکه سفید ضایعه پوسیدگی اولیه یا ریزگرد گفته می شود. )
و سوم اینکه فلوراید در مسیرهای متابولیکی باکتریها تداخل دارد، بنابراین اسید را کاهش می دهد.
فلوراید می تواند بصورت سیستماتیک (در آب، نمک و شیر) یا به صورت محلی (استفاده از فلوراید موضعی مانند خمیر دندان، ژل، لاک و دهانشویه ) تهیه شود.
با این حال، منابع بیشتری از فلوراید در محیط وجود دارد که می تواند به طور طبیعی یا در نتیجه فرایندی صنعتی بوجود آید.
انستیتوی پزشکی آکادمی ملی علوم ایالات متحده ( ان ای اس ) مصرف کافی فلوراید از همه ی منابع را به مقدار 0.05 میلی گرم فاراد / کیلوگرم از وزن بدن در یک روز توصیه می کند.
روشهای استفاده از فلوراید
فلوریداسیون آب:
پایداری طولانی مدت آن، اثرات محافطتی بزرگی را در مقابل پوسیدگی دندان تولید می کند.
20 تا 40 درصد اثرات کاهشی در پوسیدگی دندان در طول وجود منابع آن در آب.
از سال 2012، در حدود 435 میلیون نفر، در سراسر جهان، آب فلوئوریده در سطح توصیه شده دریافت کرده اند، و حدود 214 میلیون نفر از آنها در ایالات متحده زندگی می کنند.
پوسیدگی پس از قطع فلوریداسیون افزایش می یابد .
مزایا: سالم، مقرون به صرفه، سازگار. اگر مقدار مصرف آن بیش از حد شود، خطر کمی ایجاد می شود.
معایب : هیچ آزادی در انتخاب اینکه آب فلوریداسیون شود یا نه وجود ندارد، نیاز به زیرساخت های پیچیده و سرمایه اولیه دارد.
میانگین مقدار مصرف : 1 پی پی ام.
قرص و قطره های حاوی فلوراید:
40 تا 50 درصد کاهش در پوسیدگی دندان (در بزرگسالان و کودکان).
سدیم فلوراید ترکیبی است که انتخاب می شود.
مراقبت لازم در تجویز برای به حداقل رساندن مصرف بیش از حد و ابتلا به فلوروزیس نیاز می باشد.
0.5 میلی گرم فاراد در روز در کودکان زیر 4 سال و 0.75 تا 1 میلی گرم در افراد مسن تر
مزایا: موثر، آزادی در انتخاب.
معایب: برای آن موافقت لازم است، درجه غلظتی مشخص برای استفاده از آن لازم است ( درجه غلظتی نامعین دارد و احتیاج است برای هر فرد جداگانه مشخص شود )، مصرف بیش از حد آن خطرناک است.
نمک حاوی فلوراید :
تاثیر گذار.
محافظت از ابتلاء به پوسیدگی دندان، به خوبی فلوریداسیون.
مقدار مصرف : 250 پی پی ام
مزایا: موثر، آزادی در انتخاب.
معایب : بنا به پیام هایی که توصیه می کنند میزان مصرف نمک را باید کاهش داد، با سلامت عمومی بدن در تضاد است.
فلوراید موضعی:
نمونه هایی شامل محلولهای آبی سدیم فلوراید و فلوراید استنوز، محلولهایی با پی اچ کم مانند روش اسیدیته فلوراید فسفات هستند.
20 تا 35 درصد کاهش در پوسیدگی دندان.
معمولاً در برنامه های شستشوی دهان در مدرسه استفاده می شود.
لاک های فلوراید ممکن است به طور مستقیم روی دندان ها در غلظت های بالا اعمال شوند.
ژلها ممکن است مستقیماً روی دندانها نیز اعمال شوند.
مزایا: در افراد در معرض خطر پوسیدگی دندان موثر است، آزادی انتخاب موجود است.
معایب: به پرسنل و وقت زیادی نیاز دارد.
خمیردندان های حاوی فلوراید :
ساده ترین روش استفاده از فلوراید است.
کاهش پوسیدگی در دندان در سراسر جهان (منسوب به خمیردندان).
از اواخر دهه 1960 به صورت تجاری در دسترس می باشد و 95٪ خمیر دندان ها در اواخر دهه 70 حاوی فلوراید شدند.
غلظت های معمول فلوراید استفاده شده در خمیر دندان ها : 1000 تا 1500 پی پی ام فلوراید در هر گرم خمیر دندان؛ مقدار کمتری از فلوراید در خمیر دندان های کودکان استفاده می شود : 100 تا 550 پی پی ام ( بر اساس سن و ارزیابی خطر ابتلا به پوسیدگی دندان ).
مزایا: آسان، موثر، آزادی در انتخاب.
سایت مرجع : دنتال نیوز
حتما بخوانید
ارسال نظر