ایمپلنت دیجیتالی چیست؟

ایمپلنت دیجیتالی یکی از روش های ایمپلنت دندان و یک تکنولوژی نوین در حوزه دندانپزشکی است که به کمک آن، دندان های مصنوعی را با استفاده از تکنولوژی های دیجیتالی به جای دندان های طبیعی در جایگاه های موجود در دهان قرار می دهند. این تکنولوژی با امکاناتی که در اختیار دارد، می تواند به عنوان یک جایگزین کامل و بسیار موثر برای دندان های طبیعی در صورت نیاز به ترمیم دندان ها استفاده شود.

ایمپلنت های دیجیتالی دندان از سه قسمت اصلی تشکیل شده اند: پایه، آبتمنت و سری. پایه یک قطعه کوچک از تیتانیوم است که درون استخوان فک یا فکین جایگذاری می شود و به عنوان یک پایه محکم و پایدار برای سری ایمپلنت عمل می کند. آبتمنت یک قطعه کوچک از تیتانیوم یا سرامیک است که به پایه ایمپلنت پیچیده می شود و به عنوان یک پایه محکم برای سری ایمپلنت عمل می کند. سری ایمپلنت همان دندان مصنوعی است که به آبتمنت پیچیده می شود و با استفاده از تکنولوژی های دیجیتالی به شکل و اندازه دندان های طبیعی طراحی می شود.

ایمپلنت های دیجیتالی دندان با استفاده از تکنولوژی های دیجیتالی پیشرفته، می توانند به عنوان یک جایگزین کامل برای دندان های طبیعی عمل کنند. این تکنولوژی با استفاده از دستگاه های سه بعدی، اسکنرهای دیجیتالی و نرم افزارهای طراحی، به شکل دقیقی دندان مصنوعی را به عنوان یک دندان طبیعی با استفاده از مواد مختلفی مانند سرامیک، تیتانیوم و زیرکونیوم طراحی و ساخته می کند. این دندان ها با دندان های طبیعی تفاوتی ندارند و به راحتی می توانند در دهان قرار گیرند.

از دیگر مزایای ایمپلنت های دیجیتالی دندان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• استفاده از تکنولوژی های دیجیتالی پیشرفته، که به دقت و دوام بیشتری در طراحی و ساخت دندان های مصنوعی منجر می شود.
• پیشرفت بیشتر در ترمیم دندان ها، از جمله اصلاح فرم، اندازه و رنگ دندان ها به شکلی کاملاً طبیعی.
•  استفاده از مواد با کیفیت بالا و بیماری های مربوط به دندان را کاهش می دهد.
•  زمان درمان کوتاه تر است و بیمار بیشتری از دستگاه های دندانپزشکی مدرن بهره می برد.
•  به دلیل پایداری بالا و طراحی دقیق، احتمال تکرار مراجعه برای ترمیم دندان کاهش می یابد.
•  این نوع ایمپلنت دندانی به دلیل قابلیت سفارشی سازی بالا، مناسب برای بیمارانی است که نیاز به ترمیم دندان های چندگانه دارند.

اما این تکنولوژی همچنین با مشکلات و چالش هایی همراه است. اولین چالش، هزینه بالای ایمپلنت دیجیتالی دندان است. برای بسیاری از بیماران، هزینه های درمان با این نوع ایمپلنت دندانی قابل پرداخت نیست. 

چالش دوم مربوط به این است که در برخی موارد، ایمپلنت دیجیتالی دندان ممکن است نیاز به جراحی و پیاده سازی تکنیک های پیشرفته تصویربرداری دندانپزشکی داشته باشد. بنابراین، برخی بیماران نمی توانند از این نوع ایمپلنت دندانی استفاده کنند.

چالش سوم مربوط به آموزش و آماده سازی پزشکان و تخصصی دندانپزشکان برای استفاده از این تکنولوژی پیشرفته است. آموزش و آماده سازی صحیح از نظر فنی و کاربری، برای کاربرد بهینه این تکنولوژی حائز اهمیت است.

در نهایت، باید توجه داشت که استفاده از ایمپلنت دیجیتالی دندان تنها یکی از روش های ترمیم دندان است و هر بیمار باید با توجه به شرایط خود و نیازهای درمانی خود، بهترین روش ترمیم دندان را انتخاب کند. همچنین، باید به دنبال رعایت مراحل احتیاطی بعد از ترمیم دندان با هر روشی باشیم تا نتایج بیشترین پایداری را داشته باشند.

مراقبت های بعد از ترمیم دندان با ایمپلنت دیجیتالی دندان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• رعایت بهداشت دهان و دندان‌های ترمیم شده، شامل مراقبت و شستشوی دندان‌ها با محصولات بهداشتی مناسب و بازدیدهای منظم از دندانپزشک.
• اجتناب از خوردن غذاهای سفت و سخت و ترکیبات غذایی قندی و اسیدی که ممکن است به دندان‌های ترمیم شده صدمه برسانند.
• استفاده از فرش دندان نرم و شستشوی دهان و دندان‌ها پس از هر وعده غذایی و قبل از رفت و آمد در هنگام خوابیدن.
• اجتناب از عادت‌های بد، مانند استفاده از دخانیات و مصرف نوشابه و آب‌های گازدار.
• رعایت توصیه‌های دندانپزشک در مورد مراقبت و نگهداری ایمپلنت دندانی.
• در نهایت، با توجه به قیمت بالای ایمپلنت دیجیتالی دندان، این روش ترمیم دندان برای بسیاری از بیماران به دلیل هزینه بالا، دور از دسترس است. اما با پیشرفت تکنولوژی و افزایش تعداد تولیدکنندگان، قیمت این تکنولوژی به تدریج کاهش یافته و برای بیشتر بیماران در دسترس تر شده است.

در کنار مزایا و چالش‌های استفاده از ایمپلنت دیجیتالی دندان، باید به دقت به مواردی که باعث عدم توانایی یا عوارض بعد از استفاده از این تکنولوژی می‌شوند، توجه کرد. 

عوارض ایمپلنت دیجیتالی عبارت اند از :

• خطر عفونت: درصورت عدم رعایت بهداشت دندانی و نگهداری صحیح ایمپلنت دیجیتالی دندان، خطر عفونت و ترشحات میکروبی اطراف ایمپلنت و ایجاد التهابات و عوارض جانبی برای بیمار، بالا خواهد رفت.
• مشکلات زیستی: ایمپلنت دیجیتالی دندان ممکن است با بافت‌های اطراف دندان و یا بافت‌های بدن تعامل داشته باشد و باعث مشکلات زیستی و عوارضی برای بیمار شود.
• اختلال در حس و حرکت: استفاده از ایمپلنت دیجیتالی دندان ممکن است باعث اختلال در حس و حرکت بیمار شود و نیاز به تجربه ایمپلنت دندانی پیش از جراحی دارد.
• محدودیت در طعم و حساسیت: استفاده از ایمپلنت دیجیتالی دندان ممکن است باعث محدودیت در طعم و حساسیت بیمار شود و نیاز به تنظیم مجدد پس از جراحی دارد.

در نهایت، برای استفاده از ایمپلنت دیجیتالی دندان، بیماران نیاز به مشاوره با دندانپزشک خود دارند. پزشک می‌تواند پس از بررسی وضعیت دندان‌ها و نیازهای بیمار، بهترین راه حل را پیشنهاد دهد.