دندان های عقل و پری کرونیت

سلامت دندان و پری کرونیت

پری کرونیت نوعی بیماری دندانی است که در آن بافت لثه در اطراف دندان عقل متورم شده و عفونت می کند، دندان های عقل، سومین و آخرین مجموعه ی دندان های آسیا است که بیشتر افراد در اواخر نوجوانی یا اوایل بیست سالگی دارای این دندان می شوند.

چه عواملی باعث پری کرونیت می شود؟

پری کرونیت می تواند هنگامی ایجاد شود که دندانهای عقل فقط تا حد کمی بیرون بیایند ( لثه را بشکافند ). و این امر اجازه می دهد تا باکتری ها به اطراف دندان وارد شوند و باعث ایجاد عفونت شوند. در موارد مبتلا به پری کرونیت ، مواد غذایی یا پلاک ( لایه ی نازک باکتریایی که بعد از خوردن غذا ، روی دندان باقی می ماند ) ممکن است زیر یک فلپ لثه در اطراف دندان گرفتار شود. اگر در آنجا بماند ، می تواند لثه را تحریک کرده و منجر به پری کرونیت شود. اگر پری کرونیت شدید باشد ، تورم و عفونت ممکن است فراتر از فک ، تا گونه و گردن گسترش یابد.

علائم پری کرونیت چیست؟

علائم پری کرونیت می تواند شامل :

درد

عفونت

تورم در بافت لثه ( ناشی از انباشتگی مایعات )

احساس طعم بد در دهان ( ناشی از تراوش چرک از لثه )

تورم غدد لنفاوی در گردن

مشکل در باز کردن دهان

چگونه پری کرونیت تشخیص داده می شود؟

دندانپزشک شما دندانهای عقل شما را معاینه می کند تا ببیند که چگونه از لثه بیرون می آیند و تعیین می کنند که آیا آنها تا مقداری کافی بیرون آمده اند یا خیر. ممکن است او به طور مرتب از اشعه ایکس برای عکسبرداری استفاده کند تا تراز دندانهای عقل را برای بیرون آمدن مشخص کند. دندانپزشک شما همچنین به علائمی نظیر تورم یا عفونت توجه خواهد کرد و وجود فلپ لثه را در اطراف دندان عقل نیز بررسی می کند.

چگونه پری کرونیت درمان می شود؟

اگر پری کرونیت محدود به دندان است (برای مثال ، اگر درد و تورم گسترش نیافته است) ، با شستشوی دهان خود با آب نمک گرم آن را درمان کنید. همچنین باید اطمینان حاصل کنید که هیچ غذایی در زیر فلپ لثه گیر افتاده نباشد.

اگر دندان ، فک و گونه شما متورم شده و درد دارد ، سریعاً به دندانپزشک مراجعه کنید. او می تواند عفونت را با آنتی بیوتیک ها درمان کند (معمولاً پنی سیلین ، مگر اینکه به پنی سیلین حساسیت داشته باشید). همچنین می توانید از داروهای تسکین دهنده درد مانند آسپرین ، استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید. دندانپزشک همچنین ممکن است داروی ضد درد دیگری را برای شما تجویز کند.

اگر درد و التهاب شدید باشد ، یا در صورت عود مجدد پری کرونیت ، ممکن است لازم باشد که جراحی دهان و دندان برای از بین بردن فلپ لثه یا دندان عقل انجام شود. دندانپزشک شما می تواند به طوری که مناسب شما باشد، شما را به جراح دهان و فک و صورت ارجاع دهد. برای کاهش درد و التهاب همراه با پری کرونیت می توان از لیزر سطح پایین استفاده کرد.

یکی از راه های مقابله با بیماری پری کرونیت، خارج کردن دندان عقل است که در زیر به آن ( در دو گروه سنی بزرگسالان و نوجوانان ) می پردازیم.

کشیدن دندانهای عقل : آنچه بزرگسالان باید انتظار داشته باشند

دندانپزشک شما می گوید زمان آن است که دندانهای عقل خود را بکشید. او ممکن است شما را به یک جراح دهان و دندان ارجاع دهد ، که این جراح، عمل را در مطب خود انجام می دهد. فقط چند روز طول می کشد تا شما بهبود پیدا کنید و به حالت عادی بازگردید.

چرا باید آنها را بکشیم؟

همانطور که گفته شد ، دندان های عقل ، مجموعه ی سوم از دندان های آسیای عقبی دهان است. آنها معمولاً در سنین 17 تا 25 سالگی ظهور می کنند و در عکسبرداری با استفاده از پرتوهای ایکس مشاهده می شوند. بیشتر مردم آنها را به یکی از این دلایل خارج می کنند :

پری کرونیت : همانطور که گفته شد بیماری پری کرونیت می تواند موجب آن شود که شما مجبور شوید دندان عقل خود را خارج کنید.

آنها تحت فشار قرار گرفته اند : از آنجا که آنها پس از چندین سال در دهان شما ظهور کرده اند ، دندانهای عقل ممکن است به طور عادی و معمولی بیرون نیایند. آنها می توانند در ناحیه فک یا لثه شما گیر بیفتند ، که می تواند دردناک باشد.

آنها با زاویه ای اشتباه بیرون می آیند : آنها ممکن است در زاویه ای اشتباه، علیه دندانهای دیگر شما بیرون آمده و آنها را تحت فشار قرار دهند.

دهان شما به اندازه کافی بزرگ نیست : فک شما جای کافی برای اضافه کردن مجموعه ی جدید از دندان های آسیا را ندارد.

دندان های عقل شما دچار سوراخ شدگی یا بیماری لثه شود : در این حالت شاید نتوانسته اید با مسواک یا نخ دندان به دندانهای عقل خود برسید.

قبل از عمل جراحی

شما با جراح دهان و دندان ملاقات می کنید تا در مورد روند کار صحبت کنید. در این قرار ملاقات ، مطمئن شوید که :

در مورد هرگونه مشکل سلامتی که دارید صحبت کنید.

داروهایی را که به طور مرتب مصرف می کنید ذکر کنید.

هر گونه سؤال در مورد عمل جراحی دارید را بپرسید.

در مورد نوع بیهوشی که برای شما انجام می شود ، بحث کنید. در طی عمل جراحی می توانید بی حس شوید یا بی هوش شوید.

زمان تعطیل شدن از محل کار یا مدرسه را برای انجام عمل جراحی خود تنظیم کنید و بعد از آن در خانه استراحت کنید. در صورت لزوم برنامه مراقبت از کودکتان ، مراقبت از حیوانات خانگی یا اینکه کسی شما را به خانه برساند، را تنظیم کنید، جون ممکن است پس از عمل جراحی نتوانید به تنهایی به منزل برگردید.

هنگام عمل جراحی

جراحی شما باید 45 دقیقه یا کمتر طول بکشد.

شما یکی از انواع روش های بیهوشی زیر را دریافت خواهید کرد، پس در هنگام عمل جراحی احساس درد نخواهید کرد.

موضعی : دندانپزشک شما با تزریق بی حسی موضعی مانند نووکائین ، لیدوکائین یا میپیواکائین ، دهان شما را بی حس می کند. همچنین ممکن است بر اساس صلاحدید دندانپزشک در هنگام عمل جراحی ، نیتروز اکسید یا گاز خنده تنفس کنید. شما باید کمی بعد دوباره احساس هوشیاری کنید.

آرامبخش که به صورت وریدی تزریق می شود : جراح دهان شما را بی حس می کند و همچنین از طریق وریدی ( در بازوی شما ) دارویی تزریق می کند تا شما بیهوش شوید. ممکن است در طی کل مراحل عمل جراحی بیهوش باشید.

بیهوشی عمومی : شما داروی بیهوشی را از طریق ورید دریافت خواهید کرد یا بوسیله ی ماسک، گاز بیهوشی را تنفس می کنید. تمام مدت بیهوش خواهید بود و ممکن است بعد از عمل جراحی تا بیشتر از یک ساعت به هوش نیایید.

ممکن است پزشکتان مجبور شود لثه یا استخوان دندان شما را بُرش بدهد تا دندان عقل خارج شود. اگر چنین است ، او زخم های باز شده را بخیه می کند تا سریع بهبود یابند. این بخیه ها معمولاً بعد از چند روز جذب می شوند. او همچنین ممکن است پد های گاز استریل را در دهان شما بگذارد تا مقداری از خون را به خود جذب کنند.

پس ازعمل جراحی

همه ی افراد به بیهوشی پاسخ های متفاوتی می دهند. اگر بیهوشی موضعی داشتید و احساس هوشیاری می کردید ، ممکن است بتوانید به سمت خانه بروید تا بهبود خود را شروع کنید. شما حتی ممکن است قادر به بازگشت به محل کار یا انجام فعالیتهای عادی خود باشید. اگر بیهوشی عمومی داشتید یا هنوز احساس خواب آلودگی می کنید ، به شخصی نیاز دارید تا شما را به خانه ببرد.

بیشتر افراد بعد از عمل درد کمی دارند. به احتمال زیاد به مدت 3 یا 4 روز دچار تورم و ناراحتی خفیف خواهید شد. برای بهبودی کامل ممکن است شما به چند هفته زمان نیاز داشته باشید.

برای بهبودی سریعتر ، دستورالعمل دندانپزشک خود را دنبال کنید. در اینجا چند نکته برای 3 روز اول بعد از عمل آورده شده است :

کار هایی که باید انجام دهید :

برای مهار تورم یا تغییر رنگ پوست از یک کمپرس یخ بر روی صورت خود استفاده کنید.

از گرمایی که مرطوب باشد برای درد فک استفاده کنید.

به آرامی دهان خود را باز کنید و ببندید تا با این عمل فک خود را به نوعی ورزش دهید.

غذاهای نرم مانند ماکارونی ، برنج یا سوپ میل کنید.

به مقدار زیاد مایعات بنوشید.

از روز دوم دندان های خود را مسواک بزنید. لخته های خون را مسواک نزنید.

داروهایی را که دندانپزشک برای کاهش درد یا تورم تجویز می کند ، مصرف کنید.

اگر تب دارید ، یا اگر درد یا تورم بهبود نمی یابد ، با پزشک خود تماس بگیرید.

کارهایی که نباید انجام دهید :

از نی برای نوشیدن مایعات استفاده نکنید. مکیدن ممکن است لخته های خونی را که به بهبود دهان شما کمک می کنند ، شل کند.

دهان خود را به طور ناملایم و تند، نشویید. دندانپزشک ممکن است به شما توصیه کند که دهان خود را به آرامی و با ملایمت با آب نمک بشویید.

غذاهای سفت ، ترد یا چسبنده ای که ممکن است زخم های شما را بخراشد ، نخورید.

سیگار نکشید. سیگار کشیدن می تواند بهبودی شما را کُند کند.

کشیدن دندانهای عقل : آنچه نوجوانان باید انتظار داشته باشند

دندانهای عقل در هنگام نوجوانی در پرتونگاری دندان های شما ظاهر می شوند. شما ممکن است شروع به احساس این مجموعه سوم از دندان های آسیای خود کنید ، زیرا آنها به لثه عقبی شما فشار می آورند.

دندانهای عقل گاهی باعث ایجاد درد و تورم شده و می توانند دچار سوراخ شدگی یا بیماری لثه شوند. آنها موقعی باید کشیده شوند که معمولا با مشکلاتی از قبیل مشکلات زیر همراه باشند :

پری کرونیت : بیماری پری کرونیت می تواند در نوجوانان نیز بوجود آید و موجب آن شود که شما مجبور شوید دندان عقل خود را خارج کنید.

آنها تحت فشار قرار گرفته اند : از آنجا که آنها پس از چندین سال در دهان شما ظهور کرده اند ، دندانهای عقل ممکن است به طور عادی و معمولی بیرون نیایند. آنها می توانند در ناحیه فک یا لثه شما گیر بیفتند ، که می تواند دردناک باشد.

آنها با زاویه ای اشتباه بیرون می آیند : آنها ممکن است در زاویه ای اشتباه، علیه دندانهای دیگر شما بیرون آمده و آنها را تحت فشار قرار دهند.

دهان شما به اندازه کافی بزرگ نیست : فک شما جای کافی برای اضافه کردن مجموعه ی جدید از دندان های آسیا را ندارد.

دندان های عقل شما دچار سوراخ شدگی یا بیماری لثه شود : در این حالت شاید نتوانسته اید با مسواک یا نخ دندان به دندانهای عقل خود برسید.

بسیاری از افراد دندانهای عقل خود را بین 17 تا 25 سالگی می کِشند. غالباً آنها به یک دندانپزشک مخصوصی به نام جراح دهان و دندان مراجعه می کنند که دندان های خود را در مطب خود خارج می کند.

کشیدن دندانهای عقل ، معمولاً یک فرآیند آسان و کوتاه است. ظرف ده روز باید دهان شما بهبود یابد. باید بتوانید روز بعد به مدرسه برگردید یا کار کنید.

قبل از عمل جراحی :

شما با یک جراح دهان و دندان دیدار خواهید کرد تا در مورد کشیدن دندانتان صحبت کنید. می توانید والدین یا مراقب دیگری را با خود به همراه بیاورید تا این مراحل را طی کنید. از این فرصت استفاده کنید تا :

در مورد مشکلات سلامتی خود صحبت کنید.

داروهایی را که مصرف می کنید ذکر کنید.

سوالات خود را بپرسید.

در مورد بیهوشی ، داروهایی که شما را برای جراحی بی حس می کند، صحبت کنید.

هنگام عمل جراحی

جراحی شما باید 45 دقیقه یا کمتر طول بکشد.

پزشک شما یکی از انواع روش های بیهوشی زیر را استفاده می کند ، بنابراین شما در حین عمل چیزی احساس نخواهید کرد :

موضعی : پزشک شما با تزریق نووکائین در لثه، دهان شما را بی حس می کند. شما همچنین ممکن است بنابه دستورالعمل دندانپزشک برای راحتی و بیهوشی موقت گاز نیتروز اکسید یا همان گاز خنده را استشمام کنید. کمی بعد، شما می بایست دوباره احساس هوشیاری کنید.

آرامبخش که به صورت وریدی تزریق می شود : پزشک دهان شما را بی حس می کند و همچنین از طریق وریدی ( در بازوی شما ) دارویی تزریق می کند تا به حالت بیهوشی درآیید. در این روش شما ممکن است تمام وقت بیهوش باشید.

بیهوشی عمومی : شما داروی بیهوشی را از طریق ورید دریافت خواهید کرد یا گاز حاوی داروی بیهوشی را از طریق ماسک تنفس می کنید. شما می توانید در کل عمل جراحی و شاید حتی برای یک ساعت یا بیشتر پس از عمل جراحی در حالت بیهوشی باشید.

اگر جراح مجبور شود لثه یا استخوان دندان شما را برای انجام کار بُرش بدهد تا دندان عقل را بکشد ، با چند بخیه زخم را خواهد بست. این بخیه ها پس از چند روز جذب می شوند. او همچنین ممکن است مقداری پد گاز استریل در دهان شما بگذارد تا مقداری از خون را به خود جذب کند.

پس از عمل جراحی

برای انجام عمل جراحی برنامه ی خود را برای کار ، اردو یا مدرسه لغو کنید. شما به اینکه بقیه روز را استراحت کنید، نیاز خواهید داشت. برخی از نوجوانان می توانند خود به سمت مطب دندانپزشکی و پس از جراحی از مطب به سمت مقصدشان بروند. اما اگر از بیهوشی عمومی یا داروهای مُسکن برای شما استفاده شده است ، ضروری است تا والدینتان شما را به مقصدتان برسانند.

بسیاری از افراد پس از عمل جراحی درد زیادی ندارند. این ممکن است چند روز طول بکشد تا به حالت عادی برگردید ، اما می توانید روز بعد به مدرسه ، اردو یا کار خود برگردید.

با ترک مطب ، پزشک لیستی از دستورالعمل های لازم را به شما ارائه می دهد. این نکات به شما کمک می کند تا سریعتر سلامتی خود را بدست آورید ، درد یا تورم کمتری داشته باشید و با عفونت مقابله کنید.

کار هایی که باید انجام دهید :

برای مهار تورم یا تغییر رنگ پوست در 24 تا 36 ساعت اول بعد ازعمل جراحی از کمپرس یخ بر روی صورت خود استفاده کنید.

بعد از گذشت حداقل 36 ساعت از عمل جراحی ، از گرمایی که مرطوب باشد بر روی صورت خود برای التیام درد فک استفاده کنید.

به آرامی دهان خود را باز کنید و ببندید تا فک خود را ورزش دهید.

غذاهای نرم مانند ماکارونی ، برنج یا سوپ میل نمایید.

به مقدار زیاد مایعات بنوشید.

از روز دوم دندان های خود را مسواک بزنید. از مسواک زدن لخته های خونی خودداری کنید.

داروهایی را که پزشکتان تجویز کرده ، برای کاهش درد یا تورم مصرف کنید.

اگر تب دارید ، یا اگر درد یا تورم بهبود نمی یابد ، با پزشک خود تماس بگیرید.

کارهایی که نباید انجام دهید :

از نی برای نوشیدن مایعات استفاده نکنید. مکیدن ممکن است لخته های خونی را که به بهبود دهان شما کمک می کنند ، شل کند.

تند و سریع دهان خود را نشویید. دندانپزشک شما ممکن است شستن دهان به طور ملایم با آب نمک را به شما توصیه کند اما تا روز بعد از عمل جراحی برای انجام این کار صبر کنید.

غذاهای سفت ، ترد یا چسبنده ای که ممکن است زخم های شما را بخراشد ، نخورید.

سیگار نکشید. سیگار کشیدن می تواند بهبودی شما را کُند کند.