بریس های ارتودنسی دندان و ریتینر ها

بریس های ارتودنسی دندان و ریتینر ها ( نگهدارنده های دندان )

اگر دندانهای کجی دارید یا دندان های شما برای عمل جویدن به درستی روی هم نمی آیند ( جلو بودن دندان ها و فک پایین که به آن آندربایت می گویند و بالعکس آن که در این وضعیت به آن اُوربایت می گویند )، انواع مختلفی از درمان ها از جمله بریس های ارتودنسی دندان و ریتینر ها وجود دارند که می توانند به مرتب سازی دندان ها کمک کنند.

ارتودنسی دندان و ریتینر ها ( نگهدارنده های دندان )" />

بسیاری از دندانپزشکان عمومی مرتب سازی و ارتودنسی را به صورت پایه ای انجام می دهند، اما ارتودنتیست ها در تصحیح بی نظمی دندان ها تخصص دارند.

دندانپزشک یا ارتودنتیستی که شما انتخاب می کنید، در مورد سلامتی شما سؤال می کند، یک معاینه بالینی انجام می دهد، دندان هایتان را اسکن کرده و از اسکن دیجیتالی دندان هایتان استفاده می کند، از صورت و دندان های شما عکس می گیرد و برای اطلاع دقیق از وضعیت دهان و سر شما، استفاده از اشعه های ایکس برای عکسبرداری را تجویز می کند. یک برنامه درمانی مناسب بر اساس تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده برای شما خواهد ساخت.

در بعضی از موارد، یک ریتینر ( نگهدارنده دندان ) که قابل جدا سازی باشد تنها چیزی است که احتیاج خواهد بود. در موارد نادر دیگر (به ویژه هنگامی که اوربایت ( جلو بودن دندان و فک بالایی ) شدید است یا وضعیت آندربایت ( جلو بودن دندان و فک پایینی ) وجود دارد )، ممکن است عمل جراحی ضروری باشد. با این حال، در بیشتر موارد، به بریس های ارتودنسی نیاز خواهد بود.

چه انواعی از بریس های ارتودنسی دندان در حال حاضر در دسترس است؟

( بریس های ارتودنسی شامل براکت، بند و سیم قوس دار ارتودنسی می شود که بوسیله ی آنها ارتودنسی دندان انجام می شود . )

اگر بریس های ارتودنسی واقعاً راه حلی برای درمان شما هستند، دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی وسیله ای را برای نیازهای شما تجویز می کنند. بریس های ارتودنسی ممکن است از بند ها، سیمها و سایر وسایل اصلاح یا جدا شونده تشکیل شده باشند. هیچ روشی وجود ندارد که برای همه به طور یکسان کار کند.

بریس های ارتودنسی چگونه کار می کنند؟

در کل، بریس ها با اعمال فشار مداوم بر روی دندان ها در طی یک دوره زمانی کار می کنند تا به آرامی دندان ها را در یک جهت خاص حرکت دهند. با حرکت دندان ها، استخوان با اعمال فشار تغییر شکل می دهد.

بریس های ارتودنسی از اجزای زیر تشکیل شده اند :

براکت ها مربع های کوچکی هستند که به طور مستقیم به قسمت جلوی هر دندان با ماده مخصوص اتصال دندان متصل می شوند یا به بندهای ارتودنسی وصل می شوند. براکت ها مانند یک دسته ( قبضه ) عمل می کنند، و سیم های قوس دار را نگه می دارند که باعث  حرکت دندان ها می شوند. انواع مختلفی از براکت ها از جمله فولاد ضد زنگ و سرامیک یا پلاستیک رنگی دندان وجود دارند که غالباً انتخاب می شوند زیرا به میزان کمتری مشخص هستند. گاهی اوقات، براکت ها به پشت دندان ها اتصال داده می شوند تا از قرار گرفتن در معرض دید پنهان باشند.

بندهای ارتودنسی از جنس استیل ضد زنگ بوده، شفاف یا از موادی تشکیل شده اند که به رنگ دندان هستند که با مواد اتصال دهنده به دندان به دندان چسبیده می شوند. آنها به دور هر دندان پیچیده می شوند تا جایگاه محکمی برای براکت ها فراهم شود. بند های شفاف یا به رنگ دندان گزینه های بهتری از نظر زیبایی هستند اما از استیل ضد زنگ گران تر هستند. در همه ی بیماران استفاده نمی شوند. برخی افراد فقط براکت دارند و از بند استفاده نمی کنند.

فاصله دهنده ها جداکننده هایی هستند که برای ایجاد فضای کوچک قبل از قرار دادن بند های ارتودنسی بین دندان ها قرار می گیرند.

سیم های قوس دار به براکت ها وصل می شوند و برای هدایت حرکت دندان ها به صورتی زنجیر وار عمل می کنند. سیم های قوس دار می تواند از فلز ساخته شده باشد یا شفاف باشد یا به رنگ دندان ساخته شده باشند.

بند ها حلقه های لاستیکی کوچک یا سیم های ریزی هستند که سیم قوس دار را به براکت ها می چسبانند. آنها می توانند شفاف، فلزی یا رنگی باشند.

یک لوله باکال روی بند آخرین دندان، انتهای سیم قوس دار را به صورتی ایمن، در محل نگه می دارد.

بندهای لاستیکی ریز کشسان، که به آنها لیگاتور می گویند، سیم های قوس دار را در داخل براکت ها نگه می دارند.

فنر های ارتودنسی را می توان روی سیم های قوس دار بین براکت ها قرار داد تا فشار، کشش، باز یا بسته شدن فاصله در بین دندان ها وجود داشته باشد.

ممکن است دو بندی که روی دندانهای فوقانی قرار می گیرند دارای تیوب های هدگیر باشند که بر سر آنها ایجاد شده، تا کمان های هدگیر فیس بو را در جای خود نگه دارند. ( هدگیر ارتودنسی ابزار دیگری است که توسط ارتودنتیست ها برای اصلاح ناهنجاری های دندان مورد استفاده قرار می گیرد ؛ تصویر زیر را ملاحظه فرمایید ).

نوارهای کشسان یا لاستیکی به قلابهای روی براکت وصل شده و به روشهای مختلف در بین دندانهای فوقانی و تحتانی کار گذاشته می شوند. آنها برای جابجایی کامل دندانهای تکی، فشارهایی را برای حرکت دادن دندانهای فوقانی در برابر دندانهای تحتانی اعمال می کنند.

هدگیر فیس بو یک الت مفتولی است که برای جابجایی بند های مولر فوقانی ( دندان های آسیای بالایی ) در دهان ایجاد شده که به منظور اصلاح مشکلات درست روی هم آمدن دندان ها و همچنین ایجاد فضایی برای دندانهایی که فاصله ی مناسبی از هم ندارند و تحت فشار هستند، استفاده می شود. فیس بو از یک قسمت فلزی داخلی تشکیل شده است که مانند نعل اسب می باشد که در دهان می رود و به تیوب های باکال متصل می شود و دارای یک قسمت بیرونی است که به دور قسمت بیرونی صورت می چرخد ​​و به یک بند هدگیر وصل می شود.

مینی بریس های ارتودنسی جدید که بسیار کوچکتر از بریس های قدیمی هستند، ممکن است گزینه ای برای برخی از افراد باشند. روش دیگری برای مرتب سازی دندان ها وجود دارد که از ریتینر های ( نگهدارنده های دندان ) پلاستیکی قابل جدا سازی استفاده می کند که ممکن است در هنگامی که دندان ها فضایی بینشان نیست و تحت فشار هستند خیلی شدید نیز کار نکند. متخصص ارتودنسی شما در مورد انواع مختلف بریس های ارتودنسی با شما صحبت خواهد کرد و تعیین می کند که بهترین گزینه برای وضعیت شما چیست.

چه مدت باید بریس های ارتودنسی بر روی دندان های من باشد؟

زمان مورد نیاز برای بستن بریس های ارتودنسی بسته به شدت مشکل او از شخص به شخصی دیگر متفاوت است. مقدار فضاهای بین دندانی موجود؛ مسافتی که دندانها باید طی کنند؛ سلامت دندان ها، لثه ها و استخوان های پشتیبان؛ و اینکه چقدر بیمار دستورالعمل ها را دنبال می کند در این امر تاثیر گذار است. اما به طور متوسط ​​، پس از قرار دادن بریس های ارتودنسی، آنها معمولاً برای یک تا سه سال در جای خود قرار می گیرند.

بعد از برداشتن بریس های ارتودنسی، اکثر بیماران برای شش ماه اول نیاز به نصب ریترینر ( نگهدارنده دندان ) دارند، بعد از آن برای چندین سال فقط در طول خواب نیاز به نصب آنها خواهند داشت.

در طول مدت درمان، اغلب چند وقت یکبار نیاز است که به ارتودنتیست مراجعه کنم؟

متخصص ارتودنسی ( ارتودنتیست ) شما حدوداً هر ماه از شما خواهد خواست تا شما را ببیند تا مطمئن شود که بریس ها فشار پایداری را روی دندان ها اعمال می کنند. متخصص ارتودنسی برای ایجاد تنش و فشار بیشتر روی دندانهای شما، در سیم ها، فنرها یا بند های لاستیکی بریس ها تنظیماتی را انجام می دهد.

در بعضی موارد، بندها به تنهایی برای مرتب سازی دندانها یا جابجایی فک کافی نیستند. در این مواقع یک وسیله خارجی مانند هدگیر می تواند در عصر یا در طول شب در خانه پوشیده شود.

آیا بریس های ارتودنسی دردناک خواهند بود؟

برخی از تنظیماتی که ارتودنتیست شما ممکن است بر روی بریس های ارتودنسی شما انجام دهد، ممکن است باعث شود دهان شما احساس درد یا ناراحتی کند. در صورت لزوم، داروهای ضد درد مانند موترین یا تیلنول می توانند به تسکین درد کمک کنند. اگر همیشه پس از تنظیم ارتودنسی درد زیادی را تجربه می کنید، در مورد آن با متخصص ارتودنسی خود صحبت کنید. او ممکن است بتواند تنظیمات را کمی متفاوت تر از قبل انجام دهد.

آیا شرایط سنی فرد می تواند بر موفقیت بریس های ارتودنسی در عمل مرتب سازی دندان ها تاثیر گذار باشد؟

فرآیند مکانیکی استفاده شده برای جابجایی دندانها با بریس های ارتودنسی در هر سنی یکسان است. بنابراین مزایای درمان های ارتودنسی هم برای کودکان و هم برای بزرگسالانی که مایل به بهبود ظاهر و روی هم آمدن دندانهایشان هستند، در دسترس است. تفاوت اصلی بین درمانها در بزرگسالان و کودکان در این است که برخی از اصلاحات در بزرگسالان ممکن است به درمان هایی بیشتر از درمان هایی که با بریس های ارتودنسی انجام می شود، نیاز داشته باشند و ممکن است درمان بزرگسالان طولانی تر شود زیرا استخوان های بزرگسالی دیگر در حال رشد نیستند.

آیا می توانم در حین ورزش کردن هم از بریس های ارتودنسی استفاده نمایم؟

اگر بریس ارتودنسی بر روی دندان های خود دارید، می توانید در هر ورزشی که انتخاب کرده اید شرکت کنید. در هنگام ورزش کردن در جایی که امکان ضربه زدن به دهان شما وجود داشته باشد، نیاز به یک گارد مخصوص دهان دارید که باید بر روی دندان های شما پوشیده شود. گارد دهانی که از پلاستیک بادوامی ساخته شده است به گونه ای طراحی شده که بر روی بندهای ارتودنسی شما راحت قرار می گیرد و از بافت های نرم داخل دهان محافظت می کند.

چه مراقبت هایی پس از جداسازی بریس های ارتودنسی باید انجام دهم؟

پس از اینکه بریس های ارتودنسی جدا شدند، دندان های شما کاملاً تمیز خواهند شد. متخصص ارتودنسی شما ممکن است بخواهد مجموعه ی دیگری از پرتوهای ایکس را برای عکسبرداری از دندان های شما بکار بگیرد و تاثیرات درمان را بر روی، روی هم آمدن دندان های شما بررسی کند تا بداند بریس های دندان های شما به چه میزان به صورت صحیحی دندان ها را مرتب کرده اند و اینکه آیا دندان عقلی بوجود آمده است یا خیر. اگر دندانهای عقل بعد از خارج کردن بریس های ارتودنسی شروع به بیرون آمدن بکنند، ممکن است توصیه دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی شما این باشد که دندان عقل کشیده شود تا از شکل گیری جدید دندان ها به سبب جابجایی آنها پس از بیرون آمدن دندان عقل، جلوگیری کند.

همچنین دندانپزشک یا ارتودنتیست شما با استفاده از یک ریتینر ( نگهدارنده دندان )، دندان های شما را مرتب خواهد کرد. ریتینر یا نگهدارنده دندان وسیله ای است که به صورت سفارشی ساخته شده، قابل جابجایی یا ثابت می باشد که به دندان ها کمک می کند تا بعد از برداشتن بریس های ارتودنسی، موقعیت جدید خود را حفظ کنند. از ریتینر ها نیز می توان برای درمان مشکلات جزئی ارتودنتیک استفاده کرد. استفاده از ریتینر بخش مهمی از مراقبت پس از بریس های ارتودنسی می باشد.

ریتینر ها ( نگهدارنده های دندان )، که به طور معمول از سیم های لاستیکی یا پلاستیکی و فلزی شفاف ساخته شده اند و سطح خارجی دندان ها را می پوشانند، باید شش ماه اول و بعد از آن معمولاً فقط در هنگام خواب پوشیده شوند.

مدت زمان استفاده از ریتینر ( نگهدارنده دندان ) از بیماری تا بیمار دیگر متفاوت خواهد بود. دلیل نیاز به ریتینر ( نگهدارنده دندان ) این است که حتی اگر ممکن است با وجود موفقیت بندها در مرتب سازی دندان های شما، تا زمانی که استخوان ها، لثه ها و ماهیچه ها با تغییر سازگار نشده باشند، دندان ها در موقعیت جدید خود کاملاً مستقر نمی شوند. همچنین، پس از مدت زمانی طولانی، دندان ها به جابجایی تمایل دارند.