انواع روش های ارتودنسی دندان چیست؟

ارتودنسی دندان، به معنای ردیف کردن و منظم کردن دندان ها می باشد که دندان های هر دو فک بالا و پایین و یا یکی از آنها را شامل می شود. دندان های مرتب و ردیف موجب روی هم قرار گرفتن صحیح فک بالا و فک پایین شده و عمل جویدن به راحتی صورت میگیرد. همچنین حرکات دندان ها بر روی هم، به آهستگی و با کمترین میزان آسیب انجام شده و موقعیت جدید دندان ها پس از ارتودنسی، تغییر نخواهد کرد. ارتودنسی را می توان به عنوان یکی از روش های اصلاح طرح لبخند به حساب آورد.

روش های ارتودنسی دندان

مدت زمان درمان با روش ارتودنسی دندان

درمان نامنظمی با روش ارتودنسی دندان، در حدود ۶ الی ۳۰ ماه، بسته به طیف ناهنجاری و نامنظمی دندان ها و همچنین نوع روش انتخابی زمان می برد. البته عوامل دیگری مانند میزان همکاری بیمار و روش انجام ارتودنسی در مدت زمانی که درمان به طول می انجامد، دخیل هستند. کودک دارای ۲۰ دندان شیری است که پس از افتادن آنها، دندان های دائمی جایگزین آن می شود. در ۶ الی ۷ سالگی مهمترین دندان های دائمی، در انتهای دندان های شیری در هر طرف و در هر فک ظاهر می شوند.

توجه به بهداشت دهان و دندان در زمان کودکی و حفظ دندان های شیری، از بروز بی نظمی های دندانی و پیچیده تر شدن آن جلوگیری می کند. چنانچه فردی دچار ناهنجاری های فک نباشد و فقط دندان های نامنظم داشته باشد، درمان از زمان رویش تمام دندان های دائمی، یعنی در حدود سن ۱۲ سالگی شروع می شود.

آیا میتوان دندان های شیری را زودتر از موعد از دندان خارج کرد تا از نامنظمی دندانها جلوگیری شود؟

ممکن است بینظمی در دندان های شیری موجب نگرانی والدین شود و ممکن است از پزشک بخواهند دندان های شیری کودک را خارج کند تا فضای مناسب برای رشد دندان های دائمی ایجاد شود که امری اشتباه و غلط است و فقط دندانپزشک متخصص باید پس از بررسی شرایط فک و دندان کودک در این زمینه تصمیم گیری کند. زیرا این امر موجب بدتر شدن وضعیت بی نظمی دندان ها و کمبود فضا برای سایر دندان های دائمی شده و دندان در داخل استخوان جابجا خواهد شد. در شرایط طبیعی سرعت رشد و حرکت دندان های دائمی یک میلی متر در ماه است.