ایمپلنت دندان، بهترین روش برای پر کردن جای خالی دندانها
دندانها بر اثر پوسیدگی شدید، تخریب اعصاب دندان، تصادف، افزایش سن، عوارض بارداری و ... ممکن است نیاز به کشیدن پیدا کنند. در صورت کشیدن دندان، روشهای ترمیمی مانند لمینت دندان و کامپوزیت دندان قادر به جایگزینی دندان از دست رفته نخواهند بود. در گذشتهای نه چندان دور برای رفع چنین مشکلی از پروتز دندان استفاده میکردند که با پیشرفت تجهیزات پزشکی جای خود را به ایمپلنت دندان داده است.
ایمپلنت یک دندان مصنوعی دائمی و محکم، بدون دردسرهای خارج کردن و ضدعفونی کردن پروتز دندان است. با یک جراحی کوتاه و ساده، درون لثه جای میگیرد و نقش دندان طبیعی شما را ایفا خواهد کرد.
این مطلب در جهت آشنایی با ایمپلنت دندان و انواع آن تهیه شده است. اگر دندانهای خود را از دست دادهاید و نبود آنها شما را آزار میدهد، تا انتهای مطلب ما را همراهی کنید.
ایمپلنت، بهترین جایگزین دندانهای از دست رفته
توضیح ایمپلنت و اجزاء سازنده آن
به طور کلی ایمپلنتها از سه بخش: پایه (فیکسچر)، اباتمنت و تاج ساخته میشوند. قسمت پایه ایمپلنت دندان، بخشی است که وارد لثه و استخوان فک میشود. اباتمنت قسمت تاجی شکلی است که به پایه پیچ میشود. روکش، همان بخش بیرونی ایمپلنت است که دندان مصنوعی روی آن قرار خواهد گرفت.
ایمپلنتها بر اساس معیارهای مختلفی مانند: نوع کاشت، نوع جراحی، جنس روکش و برند، دستهبندی میشوند که در این بخش به شرح برخی از آنها خواهیم پرداخت.
ایمپلنت بر اساس نوع کاشت:
1. اندوستئال 2. ساب پریوستئال
1. ایمپلنت اندوستئال زمانی انجام میشود که فیکسچر درون استخوان فک کاشته شود. در چنین حالتی فیکسچر نقش ریشه طبیعی دندان را ایفا میکند.
2. ایمپلنت سابپریوستئال برای اشخاصی انجام میشود که استخوان فکشان، قدرت کافی برای تحمل فیکسچر را نداشته باشد. در این صورت دندانپزشک، ایمپلنت دندان را روی استخوان فک و زیر لثه کاشت میکند.
ایمپلنت بر اساس نوع جراحی:
1. تک مرحلهای 2. دو مرحلهای
1. در ایمپلنت تک مرحلهای، دندانپزشک طی یک جراحی در یک جلسه، پایه را کاشته و تاج دندان را بر آن نصب میکند.
2. در ایمپلنت دو مرحلهای، در جلسه اول دندانپزشک پایه ایمپلنت را درون استخوان فک کاشته و لثه را بخیه میکند. پس از جوش خوردن استخوان به ایمپلنت در جلسه دوم به فاصله دو الی سه ماه، بخیه باز میشود و تاج دندان روی پایه قرار میگیرد.
اجزاء تشکیل دهنده ایمپلنت: پایه، اباتمنت و تاج (روکش)
مراحل کاشت ایمپلنت دندان در لثه
کاشت ایمپلنت طی مراحل خاصی انجام میشود. جراحی ایمپلنت آنچنان ساده نیست به همین علت دقت و مهارت در انجام تمام مراحل، بسیار مهم خواهد بود.
1. معاینه اولیه: ابتدا دندانپزشک باید با استفاده از عکسبرداری از فک، تراکم استخوانهای فک را بررسی کند و نوع جراحی را مشخص نماید.
2. خارج کردن دندان آسیب دیده: در صورتی که ریشه دندان خراب هنوز در لثه باشد، ابتدا باید آن را خارج کنند.
3. کاشت پایه: طبق تصویربرداریای که دندانپزشک در ابتدا مشاهده کرده، عمق شکافی که باید در استخوان فک زده شود، مشخص شده است. بر اساس آن، پایه ایمپلنت دندان را به درون استخوان پیچ میکنند.
4. نصب اباتمنت و تاج دندان: پس از نصب اباتمنت و تاج، پروتز ساخته شده هماهنگ با دیگر دندانها را روی آن قرار میدهند.
از چپ به راست مراحل انجام ایمپلنت
عوارض انجام ایمپلنت
ایمپلنت مانند جراحیهای دهانی دیگر عوارضی نشان میدهد که عموما موقتی و طبیعی هستند. از بیشتر عوارض جراحی میتوان با رعایت نکات بهداشتی توسط شخص و دندانپزشک، پیشگیری کرد.
• خونریزی جزئی تا یک الی دو روز بعد از جراحی طبیعی است.
• احساس درد تا چند روز اول خطر جدی ندارد.
• تورم لثه و ورم صورت از عوارض قابل چشمپوشی در ایمپلنت دندان هستند.
• در صورت جراحی نادرست، امکان بروز عفونت وجود دارد.
• پروتز دندان روی ایمپلنت، ممکن است دچار لق شدگی یا شکستگی شود.
میتوان گفت تنها عوارضی که میتواند برای شما ایجاد نگرانی کند، عفونت محل جراحی است. اگر هر یک از عوارض ذکر شده مانند: خونریزی، تورم، درد و بوی نامطبوع دهان، شدت پیدا کند و یا بیش از سه روز طول بکشد، باید برای معاینه مجدد نزد دندانپزشک خود مراجعه فرمایید.
نشانههای عفونت ایمپلنت
سخن آخر
جراحی ایمپلنت، در عین سادگی و کاربردی بودن، در صورت جراحی نادرست و رعایت نکردن نکات بهداشتی حین انجام ایمپلنت دندان، میتواند موج بروز عفونت شدید و خسارات جبرانناپذیری شود. بنابراین در امور بهداشت دهان و دندان، مهمترین نکته انتخاب کلینیک و دندانپزشک معتبر است.
منابع
https://fortsondentistry.com/
https://www.harmonydentalcare.com/
ارسال نظر