نکاتی مهم در مورد ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان یکی از بهترین و دائمی ترین روش های کاشت دندان است که انواع تکنیک های مختلف را شامل می شود. تقسیم بندی های ایمپلنت بسیار گسترده هستند و هر کدام تحت شرایط و موقعیت خاصی قابل اجرا می باشند.

تقسیم بندی اولیه ایمپلنت دندان که طبق نوع استخوان فک بیمار انجام گرفته است شامل سه دسته؛ ایمپلنت آندو استیل یا داخل استخوانی، روی استخوانی یا ساب برپو استیل و زیگو ماتیک می شوند که هر کدام از این دسته ها نیز به نوبه خود شامل تکنیک ها و روش های مختلفی برای اجرا هستند که مهمترین آنها از این قرار می باشند.

انواع ایمپلنت دندان داخل استخوانی

ایمپلنت داخل استخوانی خود یکی از اصلی ترین روش هایی است که برای کاشت دندان استفاده می شود. این روش اصلی و مهم به نوبه خود از سه تکنیک تشکیل شده است که هر کدام به نحوی برای بیمار قابل اجرا می باشند.

ایمپلنت داخل استخوانی

• ایمپلنت عرضی

این نوع ایمپلنت بهترین و ایده آل ترین روش برای جایگزینی روش معمولی می باشد. علاوه بر آن باثبات ترین و محکم ترین نوع ایمپلنت نیز به شمار می آید. البته این نکته را نباید فراموش کرد که تنها عده کمی از دندان پزشکان و جراحان این فن قادر به انجام این روش بر روی فک بیماران خود هستند زیرا فرایند کار فوق العاده پیچیده و سخت می باشد.

نحوه انجام آن به این شکل است که پیچ فلزی را در زیر فک قرار داده و پایه آن از بالای فک بیرون می آید سپس میله ای به آن متصل کرده تا دندان مصنوعی را به آن وصل نمایند. این تکنیک اغلب بر روی بیمارانی قابل اجرا خواهد بود که فک آن ها به شدت تحلیل رفته باشد.

• ایمپلنت پیچی شکل یا ریشه ای

این نوع ایمپلنت محبوب ترین و متداول ترین نوع ایمپلنتی است که در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می گیرد. پیچی که در درون فک بیمار قرار داده می شود همانند ریشه دندان عمل می کند به همین دلیل است که تامه آن را روش ریشه ای نهاده اند.

• ایمپلنت تیغه ای

در ایمپلنت تیغه ای حفره ای به شکل کانال در درون فک ایجاد می شود و تیغه را درون این کانال قرار می دهند و روکش دندان را بر روی آن سوار می کنند. این روش در گذشته بسیار مورد استفاده قرار می گرفت اما امروزه با ظهور تکنیک هایی مانند پیچی دیگر از این روش استفاده نمی شود. البته از این نوع ایمپلنت می توان برای کاشت یک یا چند دندان استفاده کرد.

دسته بندی روش های ایمپلنت دندان بر اساس اندازه

در مطالب مربوط به ایمپلنت دندان بارها به این مسئله اشاره کردیم که روش های ایمپلنت علاوه بر دسته های اصلی دارای دسته بندی های متنوع دیگری نیز می باشد که هر کدام بر اساس شرایط خاصی تقسیم بندی شده اند. یکی از این دسته بندی ها دسته بندی طبق اندازه و سایز فک افراد بیمار می باشد که شامل ۳ روش کاربردی می باشد:

۱: مینی ایمپلنت: این روش بیشتر برای بیماران اجرا می شود که در دهان خود فضای کافی برای به کار گیری ایمپلنت معمولی ندارند و یا این که تراکم استخوان فک آن ها به اندازه لازم نمی باشد.

۲: ایمپلنت استاندارد و معمولی: این نوع از ایمپلنت بیشتر در جلو دهان به کار برده می شود و برای افرادی مناسب است که فک و فضای درون دهان شان نرمال بوده و مشکل خاصی در این باره نداشته باشند. اندازه و سایز این مدل از ایمپلنت 3.5 و 4.2 میلی متر می باشد.

۳: ایمپلنت پهن: این نوع از ایمپلنت معمولا در عقب دهان و به جای دندان های آسیاب مورد استفاده قرار می گیرد و قطر آن در حدود 4.5 و 6 میلی متر می باشد.

ایمپلنت دندان بر اساس اندازه

عوامل تاثیر گذار بر موفقیت ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان همانند هر عمل دیگری که بر روی اعضا ی بدن انجام می گیرد عواملی بر روی میزان موفقیت و عدم موفقیت آن تاثیر گذار خواهند بود.‌ در اجرای این عمل عوامل و مواردی بر روی میزان موفقیت آن تاثیر خواهند گذاشت که مهمترین آن ها عبارتند از:

• سلامت لثه
• سلامت دهان و دندان
• تراکم مناسب و بالای استخوان فک
• مناسب بودن سلامت جسمی

عوامل تاثیر گذار بر عدم موفقیت ایمپلنت دندان

عوامل و شرایط بسیاری بر عدم موفقیت ایمپلنت دندان تاثیر گذار می باشد که مهمترین آن ها از این قرار می باشند:

عوامل موثر بر موفقیت ایمپلنت دندان

۱: وجود عفونت در لثه ها، عفونت موجود در لثه ها مهم ترین فاکتور در عدم موفقیت این عمل به شمار می آید.

۲: وجود بیماری های زمینه ای و مصرف برخی از داروها، روماتیسم، پوکی استخوان و دیابت از جمله این بیماری ها به شمار می آیند.

۳: سیگار کشیدن، سیگار کشیدن افراد می تواند عامل تاثیر گذار در عدم موفقیت این عمل باشد زیرا سبب جلوگیری از گردش خون به لثه ها و التهاب در آن ها می شود.

۴: مناسب نبودن استخوان فک.

۵: رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان، انجام عمل ایمپلنت توسط پزشکی بی تجربه و کم تجربه.