روش های رایج ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان یک روش دائمی و مناسب برای دندان های از دست رفته می باشد. دندان هایی که قابل ترمیم نبوده و پزشکان و جراحان دندان پزشک به کمک تکنیک هایی مانند لمینت دندان و کامپوزیت دندان و بلیچینگ دندان نیز قادر به اصلاح آن ها نمی باشند. دندان یکی از اعضاء و عنصرهای مهم در بدن انسان می باشد که از دست دادن آن تاثیرات منفی زیادی بر روی هم ظاهر انسان و هم سلامت او خواهد گذاشت. عوامل زیادی سبب می شوند تا دندان ها از بین بروند. پیری، عدم مراقبت، سوانح و تصادفات همگی از جمله عواملی هستند که طی آن ها ممکن است دندان ها از بین بروند.

در گذشته برای افرادی که به هر دلیلی دندان خود را از دست داده بودند از تکنیک پروتز دندان متحرک یا همان دندان مصنوعی های معروف استفاده می شد اما بعد از مدتی این روش جای خود را به ایمپلنت دندان داد. این روش به عنوان یک تکنیک و روشی فوق العاده به سرعت میان افراد رواج پیدا کرده و به عنوان مناسب ترین راه برای پر کردن جای خالی دندان های از دست رفته معرفی شده است.

ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت دندان نوعی پایه و یا پیچ هایی از جنس تیتانیوم هستند که سازگاری بالایی با بدن انسان داشته و مطابق و هم اندازه ریشه دندان های فرد ساخته می شوند و سپس به دقت در جای ریشه دندان های طبیعی که اکنون وجود ندارند کاشته می شوند. بعد از این که ایمپلنت توسط دندانپزشک در جای خود قرار داده شد بعد از گذشت مدت زمانی در حدود ۳ تا ۴ ماه به کمک سلول های استخوان ساز در سطح ایمپلنت استخوان فک به ایمپلنت جوش خواهد خورد.

انواع ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان انواع متنوعی دارد که بر اساس سایز و نوع و تکنیک های به کار رفته در آن با هم متفاوت می باشند. متداول ترین تقسیم بندی به این شرح می باشد:

۱: ساب پریو استیل با روی دندانی، تکنیک به کار رفته در این روش به گونه ای است که ایمپلنت به جای فرو رفتن در استخوان در زیر لثه و در روی استخوان قرار می گیرد. در این روش یک اسکلت یا پایه در زیر لثه قرار می گیرد که دارای یک یا چند میله فلزی است این پروتز بعد از جوش خوردن لثه به طور کامل در جای خود ثابت می مانند و زمینه قرار گرفتن دندان های مصنوعی را برای میله های بیرون زده از لثه فراهم می کنند.

انواع ایمپلنت دندان

۲: زیگوماتیک: این مدل ایمپلنت به دلیل پیچیده بودن فرایند انجام آن کاربرد چندانی نداشته و استقبال چندانی از آن نشده است. از این روش تنها در مواردی استفاده می شود که فک بیمار استخوان کافی و لازم جهت اجرای ایمپلنت داخلی استخوان را نداشته باشد به همین جهت آن را در گونه شخص بیمار قرار می دهند.

۳: اندو استیل یا داخل استخوانی: این نوع رایج ترین و متداول ترین نوع ایمپلنت می باشد که مطمئن ترین راه نیز به شمار می آید. رایج ترین تکنیک این روش ایمپلنت پیچی شکلی است که برای اغلب بیماران مورد استفاده قرار می گیرد. پیچ های آماده شده به کمک دریل پزشکی در درون استخوان فک قرار داده می شود تا استخوان کم کم رشد کند و به سطح ایمپلنت جوش بخورد تا در نهایت پیچ های قرار داده شده جزیی از استخوان شوند.

جراحی ایمپلنت دندان چگونه خواهد بود؟

ترس از جراحی و فرایند درد آور آن شاید تنها دلیل برای عدم استفاده افراد از این روش باشد. با این وجود افرادی که خواهان انجام این عمل بر روی فک و لثه خود هستند اغلب این سوال را مطرح می نمایند که جراحی ایمپلنت دندان چگونه انجام خواهد شد؟ برای دریافت پاسخ این پرسش باید به یک دندانپزشک حرفه ای و با تجربه مراجعه کرد. با این وجود بر اساس نظریه های پزشکان و متخصصان دندانپزشک، جراحی ایمپلنت را می توان اینگونه شرح داد که این جراحی فرایندی است که طی آن بیمار را بیهوش کرده و یا از بی حسی موضعی برای او استفاده می کنند. سپس لثه جهت کاشت پایه فلزی به کمک ابزارهای فلزی برش زده خواهد شد‌ و استخوان فک نیز به وسیله دریل پزشکی جهت قرار دادن پایه فلزی آماده می شود.

بعد از قرار دادن پایه آن را به وسیله دو طرف لثه برش خورده پوشانده و آن را بخیه خواهند زد. قابل ذکر است که زمان لازم برای جوش خوردن استخوان به ایمپلنت در فک بالا و پایین متفاوت است. برای فک بالا ۵ ماه و برای فک پایین ۳ ماه زمان نیاز خواهد بود همچنین سن مناسب برای استفاده از روش ایمپلنت دندان ۱۸ سال به بالا می باشد و در دندان پزشکی کودکان انجام چنین تکنیکی برای کودکان ممنوع بوده و از طرف متخصصان و جراحان این فن به کلی رد شده است. البته گاهی در شرایط خاص می توان از این روش برای تنها یک دندان افراد زیر ۱۸ سال استفاده کرد.

جراحی ایمپلنت دندان